Jounc(-di-cambo-plato)
Juncus compressus
Juncaceae
Nom en français : Jonc à tiges aplaties.
Descripcioun :Aquéu jounc es uno planto renadivo emé de long rizoumo. Trachis dins li prado umido, en ribo de palun, de ribiero e de mueio ounte fai uno pelouso gaire sarrado. Se recounèis majamen à si tijo aplatido e redo. Li tepalo, de 2,5 à 3 mm, an lou bout redoun. Lou fru madur li despasso de mai de 1 mm e la brateolo èi pulèu blanquinouso. Coumpara emé lou joun-de-Gérard que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 10 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Prado umido
- Mueio
- Palun
- Mueio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Juncus compressus Jacq., 1762
Parounico(-en-tèsto)
Paronychia capitata
Caryophyllaceae Illecebraceae
Nom en français : Paronyque en tête.
Descripcioun :Poulido planto, aquelo parounico que rebalo sus li roucas e tepiero de colo. Se fai aremarca emé si gràndi bratèio argentado. Se destrìo dis àutro dóu meme gènre emé si sepalo en erbo sènso pouncho emé dos mai longo que li dos autro (dessin).
Usanço :Ei couneigudo pèr lucha contro la fèbre, en tisano.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Paronychia
Famiho : Caryophyllaceae
Famiho classico : Illecebraceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 6 à 12 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Tepiero seco
- Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Paronychia capitata (L.) Lam., 1779